"سازمان ثبت احوال كشور" سازماني باشخصيت حقوقي مستقل از لحاظ اداري,مالي واجرايي واز حيث تشكيلاتي دردولت وابسته به وزارت كشور است. اين سازمان بصورت متمركز اداره مي شود و كليه ادارات در سطح كشور تابع ستاد مركزي بوده و آئين نامه ها و دستور العمل هاي مصوب ابلا غي را اجرا مي نمايد. به دليل گستردگي وظايف قانوني ، "سازمان ثبت احوال كشور " در اقصي نقاط كشور به ارائه خدمات مشغول بوده و پر مراجعه ترين سازمان دولتي است .تاريخچه ثبت احوال به صورت يكپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم ميلادي است ،در ايران قانون ثبت احوال در جلسه مورخ 20آذر ماه 1297 هجري شمسي هيات وزيران به تصويب رسيد و با صدور اولين شناسنامه براي دختري به نام فاطمه ايراني در تاريخ 3دي ماه 1297در تهران فعاليت خود را آغاز كرد طي 10سال در تمام استانها و شهرستانها ي بزرگ داير وفعال شد.براساس قانون مصوب 20 خرداد 1307" اداره كل احصائيه وسجل احوال "تابع وزارت كشور تاسيس و بطور مستقل شروع به كار نمود .بعد از آن نيز در سال 1319 با تصويب قانون جديد و تهيه و تدوين آئين نامه مربوطه نام قبلي به " اداره كل آمار و ثبت احوال " تغيير يافت . در تير ماه 1355 " سازمان ثبت احوال كشور " با شكل نوين و شرح وظائف معين به تصويب رسيده وآخرين اصلاحات در پاره اي از مواد آن در سال 1363 توسط مجلس شوراي اسلامي به عمل آمده است
تاريخچه پيدايش ثبت احوال در گيلان
در سال 1304 اداره اي بنام سجل احوال در شهرداري رشت تأسيس شد و مأمورين شهرداري به تنظيم اسناد و توزيع شناسنامه اقدام و شروع به ثبت وقايع ولادت ، ازدواج ، طلاق و فوت در دفاتر مربوطه كردند . اولين سند كه در سال 1304 در شهر رشت صادر شد مربوط به جلال تاج فرزند شيخ اشمعيل و خانم آقا متولد 1281است . اين سند را آقاي حسين گيور كارمند شهرداري تنظيم نموده است . در سالهاي 1305 و 1306 به ترتيب ادارات ثبت احوال لاهيجان و فومن تأسيس و بعدها ادارات بيست گانه اين استان راه اندازي شد .اولين كارمندي كه به نام كارمند احصائيه و سجل احوال گيلان توسط آقاي سرتيپ محمد حسن ميرزا رئيس احصائيه و سجل احوال مملكت در مهر سال 1306منصوب گرديد ، آقاي سيد عباس حقيقت نوري فرزند مصطفي بوده كه هر ماهه مبلغ بيست ريال بعنوان حقوق و مزايا دريافت مي كردند .
حدودا" از تاريخ 1329تاكنون اسامي مديران كل ثبت احوال استان به ترتيب به شرح ذيل مي باشد : آقايان نوربخش-كاتوزيان - اسديان - ياوري- محمد حسين دادفر - صوفي -منصور -هاديان - عارف -مهدوي- مهرورز - سجادي - وجر -هاشمي - فخر موسوي - چمني -حسين نژاد - ملكي - صالحي منش - حاجي اميري - زاهد خندستاني - قاسم روحانی فر